

Αρχικά να πώ ότι το επεισόδιο κινείται σε τρία χρονικά επίπεδα : το παρόν με τον Ρις να ερευνά αυτή τη παλιά άλυτη υπόθεση της Κάρτερ , το παρελθόν όπου η Κάρτερ ερευνούσε αυτή την υπόθεση και ενα φανταστικό αποτέλεσμα της ψευδαίσθησης ως αποτέλεσμα της υποθερμίας που αντιμετώπιζε ο Ρις . Το επεισόδιο ξεκινάει με μία μαύρη οθόνη και έναν πυροβολισμό . Ένα σώμα πέφτει κάτω και ακούγονται τα βήματα και η αναπνοή του Ρις στο χιόνι (?) . Δεν ξέρω αν ήταν εκείνος ο βλάκας που πυροβόλησε στη συνέχεια στη καλύβα αλλά για μένα ήταν ο θάνατος της Κάρτερ (Ναι το χιόνι δεν κολλάει πουθενά σκάστε το ξέρω , αφήστε με να ονειρευτώ) .


Μπαίνει η Κάρτερ στο αυτοκίνητο . Της είναι παράξενο ώς ντετέκτιβ ανθρωποκτονιών να βλέπει τα μελλόντικά θύματα ζωντανά αλλά χάρει στους Ρις-Φιντς και την all seeing God-Machine (άσχετο που η Κάρτερ ακόμα δεν το ξέρει) της είναι δυνατό . Επιστροφή στο παρόν όπου βγαίνει ο αριθμός ενος ατόμου (who cares about the name) του οποίου δολοφονήθηκε όλη η οικογένεια 7 χρόνια πριν και εκείνος ως ο μόνος ύποπτος το έσκασε στο Παρίσι . Ο Ρις αναλαμβάνει να τακτοποίησει αυτό τον αριθμό και ζητάει απο την αστυνομία το φάκελο της δολοφονίας αλλά του παραδίδουν τον φάκελο μαζί με τα προσωπικά αντικείμενα της Κάρτερ , ήταν μία απο τις υποθέσεις που δεν κατάφερε να λύσει . Δεν θα ανφερθώ στην υπόθεση όσο σημαντικό ρόλο και αν αυτή έπαιζει λόγω του ότι ήταν ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στον Ρις και την Κάρτερ .

Η συζήτηση ανάμεσα στον Ρις και τη Κάρτερ περιστρέφεται γύρω απο τη ζωή της Τζος , τι κάνει , τι θα ήθελε να κάνει , τι τη σταματάει απο το να κάνει τα όνειρα της πραγματικότητα αλλά όταν έρχεται η σειρά του Τζον να μιλήσει τότε όλα αλλάζουν . Ο Ρις αποφεύγει να απαντήσει αλλά η Κάρτερ δεν δέχεται το όχι ως απάντηση . Ποια είναι τα σχέδια του Άντρα με το κουστούμι αφού το βγάλει ; Δεν υπάρχει μετά για ανθρώπους σαν και εμας της απαντάει ο Ρις . Ο καθένας μας έχει ένα μονοπάτι που τον οδηγεί κάπου , που οδηγεί το μοναπάτι του Ρις όμως ; Η Κάρτερ θυμάται τη μέρα που γνωρίστηκαν και υποθέτει ότι ο Τζον πη΄γαινε να αυτοκτονήσει τέτοια χάλια που είχε . Τότε της μιλάει για τη Τζέσικα και βγάζει μία φωτογραφία της απο τη τσέπη του παλτού του , νομίζω εκεί όλοι καταλάβαμε ότι κάτι δεν πάει καλά . Την ίδια φωτογραφία την είχε πάρει πριν λίγες ώρες απο τα προσωπικά πράγματα της Κάρτερ , υπήρχε σε ένα φάκελο που έγραφε απεξω "For John" (είχε βρει αυτή τη φωτογραφία στο 1.21 Many Happy Returns) . Όσα είπε ο Ρις για την Τζέσικα ήταν πολύ όμορφα και αν μη τι άλλο μας θύμησαν πόσα ΄'ασχημα πράγματα του έχουν συμβεί ώστε κάποια στιγμή να αξίζει και εκείνος να βρει γαλήνη και ευτυχία , ήταν λογικό να ήθελε να αυτοκτονήσει μετά το θάνατο της κοπέλας που αγαπούσε . Την άφησε γιατι δεν ήθελε να την κάνε χήρα - δυστυχισμενη , αλλά και η μοιρα που την βρήκε μετά δεν ήταν πολύ καλύτερη .

Η Κάρτερ όμως δεν τον πιστεύει ! Μπορεί να τον πιστεύει η ψυχολόγος του με αυτά - SORRY WHAT - ακόμα και τον εαυτό του αλλά εκείνη όχι , ήταν και η ίδια εκεί - SORRY WHAT . Ο Ρις αποκλείει όλους τους ανθρώπους απο τη ζωή του και θα συνεχίσει να το κάνει μέχρι το πικρό τέλος του θανάτου του , έχοντας ως δικαιολογία τη Τζέσικα . Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που είναι μόνος ; Ο χρόνος του τελειώνει πια , πεθαίνει . *Μενουμε μαλάκες* Όλα αυτά είναι μία ψευδαίσθηση , ένα παραλήρημα , ένα απο τα τελευταία συμπτώματα της υποθερμίας . Ο Ρις ναι μεν σκότωσε τον δολοφόνο της οικογένειας αλλά και εκείνος τον πυροβόλησε και το πέτυχε καλά , είναι μόνος του , ο Φιντς , ο Φάσκο και η Ρουτ δεν έχουν ιδέα που βρίσκεται γιατί έχει επιλέξει με τη συμπεριφορά του να τους αποκλείσει απο τη ζωή του . Είναι οι δυο τους εκείνος και η Κάρτερ ...

Μου έλειψες , λέει ο Ρις και η Τζος μς μία απο τις έστω και κλισέ ωραιοτερες ατάκες που εχει πει "Το να λειπεις σε καποιους σημαίνει ότι ήσουν σημαντικός για αυτούς όσο ήσουν εδώ" . Μετά η συζήτηση συνεχίζεται στο παρόν θα μπορούσαμε να πούμε . Η Τζος τον ρωταει αν είναι τώρα πια αστυνομικός και σκάει στα γέλια - λυπάται τον Φάσκο για τον συνεργάτη που του έτυχε . Η συζήτηση επιστρέφει στο γιατι ο Ρις άφησε πίσω την Τζέσικα . Πεθαίνει απο το κρύο δεν υπάρχει λόγος να λέει ψέματα . Τότε της λέει την αλήθεια : το να έχεις κάποιον να νοιάζεσαι σε κάνει αδύναμο , σε αποσπά απο το στόχο σου , πέθαινεις για αυτούς-εξαιτίας τους . Αν δεν νοιαζόταν για κανέναν θα ήταν καλύτερος στη δουλειά του , θα παρέμενε ζωντανός . Οσο και αν επιμένει η Κάρτερ ότι με το να έχεις κάποιο άτομο που νοιάζεσαι , έχεις ένα λόγο για να πολεμάς (συμφωνώ απόλυτα) , παραδέχεται εν τέλει ότι έχει δίκιο και το μονοπάτι που ακολούθησε ο Ρις τον έφερε εδώ , να έχει αποκλείσει τους πάντες απο τη ζωή του και να πεθαίνει μόνος του . Αλλά ο Τζον αντιδρά , δεν έχει αποκλείσει τους πάντες , δεν απέκλεισε ποτέ τη Τζος , της είπε για την Τζέσικα σε εκείνο το stake out μίλησαν για τη ζωή του , είχαν μια συνδεση , μιλούσαν για τα πράγματα που πραγματικά είχαν σημασία . But John you never did ! Αποκαθήλωση , ψυχρολουσία ; Δεν ξέρω πως αλλιως να χαρακτηρισω αυτόμ που έγινε . Ο Ρις αν και ήθελε να της μιλησει για εκείνον για όσα τον ένοιαζαν για τα αισθήματα του , στο τέλος της μέρας αποφάσισε να αποκόψει και τη Κάρτερ απο τα άτομα που ήθελαν να τον πλησιάσουν . Ποτε δεν μίλησαν για τα πράγματα που μετρούσαν . Δεν πρόλαβαν . Δεν είχαν τον χρόνο . Τελείωσε .

Ο Ρις παραδέχεται ότι δεν ανοίγεται στους ανθρώπους , αποκλείει τους πάντες απο το παρελθόν του απο την ζωή του , απο τα όσα νιώθει αλλά ήθελε να της μιλησει για τη Τζέσικα και εύχεται να είχαν περισσότερο χρόνο . Ήθελε αυτή την υποθεση μόνος του , ήθελε να νιώσει για άλλη μία τελευταία φορά τη Κάρτερ κοντά του . Η Τζος του λέει ότι κράτησε τη φωτογραφία του γιατι της αποκάλυπτε μια άλλη πλευρά του , ευτυχισμενη , ερωτευμενη και μπορεί να γίνει ξανά έτσι αλλά θα πρέπει να αντέξει να κάνει υπομονή . Υπάρχουν άτομα που νοιάζονται για εκείνον απλά πρέπει να τους αφήσει να τπν πλησιάσουν . Είναι όπως της είπε και εκείνος κάποτε (1.09 Get Carter) Whether you like it or not , you are not alone !! Ο Ρις της ζητάει να μείνει λίγο ακόμα μαζί του , εκείνη δέχεται , ο Ρις κλείνει τα ματια του , τα φώτα ενος αυτοκινήτου εμφανίζονται , γυρνάει να κοιτάξει τη Τζος αλλά εκείνη έχει φύγει *chills*

Για το υπόλοιπο επεισόδιο μερικά σχόλια . Δεν με πειραξε η έλλειψη Main storyline και οι αναφορές σε Elias vs Brotherhood και Machine vs Samaritan ήταν υπεραρκετές . ΈΚΛΑΨΑ με την Ρουτ στο νυφικό και το ύφος του Φιντς * Congtatulations ? * . Στο κόσμο του ο Φάσκο με τα χοτ ντογκ ως δείπνο *ευχαριστώ τα παίρνω εγω* . Χάρηκα που είδα τον Τέρνι (ΟΧΙ) . Ωραίες οι αναφορές σε H.R , στο θάνατο της Κάρτερ μέσα απο τη φράση που είχε πει στο τελευταίο της επεισόδιο when you time/number is up , it's up .

Λατρεύω και μισω τους σεναριογράφους για αυτά που μας κάνουν . Ήταν χωρις αμφιβολία το καλύτερο επεισόδιο της σεζόν μαζί με το 4.11 , ναι εντάξει κράξτε με ότι έχουμε δει θάνατο Σω , προσωμοιώσεις , Φιντς και Μηχανή να παίζουν σκάκι , αλλά αυτό το επεισόδιο ήταν το κάτι άλλο . Η επιστροφή της Taraji P. Henson με έκανε να αντριχιάσω πραγματικά και να σκεφτώ ότι ίσως θα ήταν καλύτερα να πέθαινε ο Φάσκο εν τέλει τοτε στο 3.09 , ουτε και εγω ηξερα ή φανταζόμουν πόσο πολύ μου είχε λείψει η Κάρτερ . Η σκηνοθεσία , η μουσική στο τέλος , τα μικρά hints με τη φωτογραφία την συνεχή αύξηση της θερμοκρασίας , την αναφορά στη ψυχολόγο όλα υπέροχα . Η ερμηνεία της T.P.H και του Jim Caviezel ήταν κάτι παραπάνω απο amazing και Kudos τα ρέστα μου, υποκλινομαι . Αν μπορούν να τη ξαναφέρουν στο εγγύς μέλλον season 5 , θα ήμουν κάτι παραπάνω απο ευγνώμων .

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου