Give me some rope . Tie me to dream Give me the hope To run out of steam Somebody said It could be here We could be roped up, tied up Dead in a year Oh I love you more than words can say I can't count the reasons I should stay One by one they all just fade away Oh I love you more than words can say . Πιο κατάλληλοι στίχοι για την επάνοδο του Person of Interest δεν υπάρχουν . Το ότι είναι η τελευταία σεζον για το Person of Interest το ξέρουν και οι πέτρες (εκτος απο κάποιους που έχουν iq λιγότερο και απο πέτρας *oh wait* και εξακολουθούν να ρωτάνε αν φέτος είναι η τελευταία σεζον ή πότε ξεκινάει) . Κάνοντας ανάλυση των στίχων θα έλεγα εν συντομία , αφηστε με να δω τη σειράρα μου ακόμα κι αν ξέρω οτι είναι ήδη νεκρη (οι) . Αυτό το άρθρο γράφεται μόνο και μόνο γιατι έχω κάτι τέλεια gifs που τα κράταγα για μία ειδική περίσταση , σκέφτηκα να τα βάλω στην πρεμιέρα αλλά τότε θα έχω άλλες σκοτούρες SO let's roll .
Κάνοντας επανάληψη σήμερα είδα τα τελευταία επεισόδια της 3ης σεζόν . Για μένα είναι η καλύτερη σεζόν του Person of Interest και περιλαμβάνει το καλύτερο arc (Endgame) με το καλύτερο επεισόδιο (The Devil's Share - Intro Jonnhy Cash Hurt και δεν είμαι καλά) και το καλύτερο φινάλε σεζόν (ενεργοποίηση του Σαμαρείτη - ήττα της Ομάδας της Μηχανής και τελευταίο πλάνο κάμερα σε Γκριρ υποδούλωση του στο Σαμαρείτη calculating response και απο πίσω να παίζει We hope that you choke - τα ρέστα μου προσκυνώ) . Πολλοί λένε την 4η λόγω If then else αλλά για μένα την έθαψαν με τα τόσα αυτοτελή που είχε και το πρόγραμμα προβολης της (ένα επεισόδιο ανα 2 εβδομάδες απο ένα σημείο και μετα) .Σίγουρα περιλάμβανε μερικά επικά επεισόδια , άκρως συγκινητικές στιγμές (θάνατος Σω , επάνοδος Κάρτερ , τα τελευταία λόγια της Μηχανής προς τον Πατέρα της) αλλά αυτό το κενό μεταξύ του 13ου και του 20ου επεισοδίου στο λαιμό μου έκατσε . Αυτά τα επεισόδια δεν ήταν επιπέδου Person of Interest για μένα , ήταν κάπως αδιάφορα . Βέβαια με τέτοιο φινάλε ξεχνιούνται αυτά (σχεδον) . 
Που μας οδηγούν όλα όσα έχω πει μέχρι τώρα ; Στο ότι η 5η σεζόν νομοτελειακά θα γαμήσει . Θα είναι μία σεζόν όπου οι ήρωες μας όπως είπαν και οι παραγωγοί θα τα βρούν πάρα πολύ δύσκολα απέναντι στο Σαμαρείτη και οι ήττες θα είναι συνεχόμενες και σκληρές . Μια σεζόν που όπως είδαμε απο το τρέιλερ θα έχει πολλές συγκινήσεις όπως επιστροφή Σω μετά τα πειράματα στα οποία την υπέβαλε ο Σαμαρείτης και προφανώς της κατέστρεψε ότι είχε στο μυαλό , η αναγέννηση της Μηχανής με μείξη των δυνάμεων , των φιλοσοφιών αλλά και της ηθικής της Ρουτ και του Φιντς , την ανακάλυψη του Φάσκο και του Ρις απο το NYPD (δουλειά του Σαμαρείτη σίγουρα ή μήπως μας την έκανε η γιατρίνα του Τζον ; ) και τέλος τον σοκαριστικό θάνατο (ελπίζω πως όχι) της Ρουτ , του Φάσκο , του Ρις και τέλος του Φιντς . Μάτωνει η καρδιά μου καθώς σκέφτομαι ότι θα πεθάνουν οι δύο τελευταίοι . Ειδικά στο τρέιλερ το βλέμμα του Φιντς .. fuck my life φάση . Πως γίνεται μία σεζόν με όλα αυτά αλλά και ένα τέλος που είμαι σίγουρος θα είναι μία μείξη όλων όσων φανταζόμαστε αλλά με έναν διεστραμμένο και περίεργο shock and awe τρόπο με το βλέμμα στο αύριο , σε έναν κόσμο που κυβερνείται απο μηχανές αλλά οι άνθρωποι κάνουν τη διαφορά .
4 σεζόν βλέπουμε έξι ανθρώπους να θυσιάζονται εξυπηρετώντας τις ανάγκες του κόσμου , να επωμίζονται προβλήματα που δεν είναι δικά τους , να χάνονται στο βωμό της απληστίας για δύναμη ανθρώπων , κυβερνήσεων . Στην αρχή ήταν μόνο οι Φιντς - Ρις μέχρι το τέλος της σεζόν είχαμε και Κάρτερ Φάσκο (λέω μέχρι το τέλος της σεζόν γιατί τοτε έμαθαν ότι δουλεύουν όλοι για το ίδιο πρόσωπο) . Τέλος δεύτερης ουσιαστικά εντάχθηκε άλλο ένα stray dog , η Σω και μέσα τρίτης η Ρουτ . Η είσοδος της Ρουτ δυστυχώς συνέπεσε με την απώλεια ενός απο τα πιο υποτιμημένα άτομα που υπήρχαν στην ομάδα την Τζος Κάρτερ . Αποτελώντας ουσιαστικά την πυξίδα της Ομάδας μαζί με τον Φιντς κατόρθωσε να καταστρέψει το H.R με τους δικούς της όρους ( do you know what Josh sacrifised to bring this man down on her terms , legal terms - Everything *The Devil's Share δίάλογος μεταξύ Φιντς και Ρις) . Τα τελευταία της λόγια , ενώ χτύπαγε το καρτοτηλέφωνο με τη Μηχανή να προσπαθεί να τους προειδοποιήσει για την απειλή του Σιμμονς , τον Φιντς άναυδο να βλέπει όσα γίνονται και τον Ρις πυροβολημένο να σέρνεται δίπλα της να την κρατάει στην αγκαλιά του προσπαθώντας να την κρατήσει στη ζωή , παρηγορώντας την ήταν John don't let this (change you) αλλά μάταια όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια . Η επιστροφή της έστω και αν ήταν μόνο λόγω των παραισθησεων του Ρις αποτέλεσε ένα άκρως συγκινητικό επεισόδιο που κατ'εμε ξύπνησε τον Ρις απο το λήθαργο που είχε πέσει μετά το θάνατο της στο καλύτερο για μένα επεισόδιο της 4ης σεζόν Terra Incognita . Εντωμεταξύ στο 4.11 χάσαμε άλλο ένα σπουδαίο άτομο . Αν και είχε χαρακτηριστεί απο πολλούς ένας φίλλερ χαρακτήρα , φτηνό αντιγραφο του Ρις , η Σω αυτή η γυναίκα πάγος κατάφερε και αγάπησε την ομάδα (the thing about shaw is , she does care οπως είπε και η Ρουτ στην Κοντρολ) και αγαπήθηκε απο αυτή και έπεσε σε μία επική μάχη ώστε να τους σώσει και να σώσουν με τη σειρά τους τον κόσμο . Γιατι όπως είπε και ο Φιντς : Sameen risked everyhing at the stock exchange not just to save our lives but to pull the whole world back from the brink of disaster , all with the knowledge that no one would even know her name . Everybody here , all of us , spend our days saving the lives of people we don't even know . Each loss is unbearable but when it's someone you know ...
No more (losses) θα έλεγα υπο άλλες συνθήκες αλλά ξέρω ότι δύσκολα θα μείνουν όλοι ζωντανοί στην τελευταία μάχη ενάντια στο Σαμαρείτη . Μια εβδομάδα μας χωρίζει απο την έναρξη της σεζόν και οι πιθανότητες για να ένα happy end let's face it δεν υπήρχαν ποτέ . Και όλο αυτό το άρθρο ,όλα όσα έγραψα ήταν για αυτά τα gifs που βλέπετε αναμεσα στις παραγράφους . Tell me Atlas , what is heavier the world or it's people's hearts ? Η Ομαδα της Μηχανής έχουν επωμιστεί ένα έργο που είναι αδύνατο για 6 άτομα να τα καταφέρουν : να σώσουν το κόσμο βάζοντας στην άκρη τις ζωές τους , όλα όσα αγαπάνε και νοιάζονται . No more ... No more . Y.Γ Oh I love you more than words can say
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου