Hello irrelevants, miss me? Ένα χρόνο ακριβώς μετά το φινάλε του Person of Interest βρίσκω τη διάθεση, ίσως και τη δύναμη να γράψω ξανά. Μόνο που αυτό που θα γράψω δεν είναι ανάλυση ή σχολιασμός θα είναι απλά ότι παραλήρημα μου έρθει στο μυαλό αυτό το βράδυ καθώς ακούω το Hurt του Johnny Cash ένα τραγούδι που με σημάδεψε λόγω του θανάτου της Κάρτερ στο καλύτερο για μένα επεισόδιο του Person of Interest το 3.10 The Devil's Share.
Αυτές τις μέρες είχα συνέχεια στο μυαλό μου ότι φτάνει επιτέλους (ή δυστυχως, δεν είμαι σίγουρος) η μέρα που το Person of Interest έφυγε από κοντά μας και για αυτό έμπαινα στο site να τσεκάρω πόσος χρόνος μένει μέχρι να κάνω αυτό το άρθρο. Κοιτάζοντας, είδα 46 σχόλια στην ανάρτηση του φινάλε αλλά δε βρήκα τη δύναμη να τα διαβάσω (ακούγομαι σαν γκόμενα/ο που χώρισε το ξέρω) για αυτό κοίταξα απλά τα σχόλια στο πλάι που δεν απάντησα ποτέ. Ένα σχόλιο έλεγε «για να μην αισθάνεσαι μόνος υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που τους λείπει αυτή η σειρά και ακόμη μπαίνουν σε αυτό το blog από νοσταλγία......» . Δεν είναι ακριβώς ότι αισθανόμουν μόνος απλά το να γυρίζω πίσω στο μπλογκ γνωρίζοντας ότι ποτέ δεν θα υπάρξει κάποια νέα είδηση, κάποιο νέο τρέιλερ, κάποιος νέος σχολιασμός επεισοδίου, μου φέρνει μία ελαφριά θλίψη. Αλλά χαίρομαι που εν τέλει αυτό το site έγινε ένας χώρος για εσάς που αγαπάτε το Person of Interest να μπαίνετε και να διαβάζετε αυτά που έχουν γραφτεί ώστε να θυμάστε τις τόσο όμορφες στιγμές που μας έχει χαρίσει αυτή η σειρά. Όλοι οι irrelevants είμαστε μια οικογένεια.
Όμως το Person of Interest δυστυχώς για όλους μας τελείωσε. Έφυγε με έναν τρόπο περίεργο λόγω της κακής αντιμετώπισης που είχε από το κανάλι. Δε θα κάτσω να αναλύσω τους λόγους μιας και όλα αυτά έχουν ξαναειπωθεί αυτό που θα πω είναι ότι όσο κι αν δεν άρεσε σε μερικούς η σεζόν, όσο κι αν ήθελαν κι άλλο τη μάχη Μηχανής - Σαμαρείτη, εγω δε θα άλλαζα τίποτα. What happened, happened trust me i know, none of these matters όπως έλεγε και ο Τζακ Σέπαρντ (κι ας το άλλαξω λίγο-τελείως). Ό,τι έγινε, έγινε και δεν ωφελεί σε τίποτα να το συζητάμε πλέον. Άμα στο τέλος η σειρά σας λείπει και σας άφησε κάποιες αναμνήσεις, ένα κενό, ένα συναίσθημα που ακόμα και σήμερα δεν μπορείτε να το αναπληρώσετε σημαίνει ότι σας άρεσε και στα καλά και στα κακά. Αυτό μόνο έχει σημασία.
Δεν ήθελα να αναλωθώ στα κλασσικά, τοπ 10 Person of Interest, ή αγαπημένες ατάκες καθε χαρακτήρα ή που βρίσκονται πλέον. Σημασία έχει ότι το Person of Interest τελείωσε και δεν είναι πια εδώ αλλά ο καθένας κάπου αλλού. Ας μην προχωρήσουμε αλλά ας μείνουμε λίγο ακόμα σε αυτό εδώ το στάδιο της θλίψης για την αδικοχαμένη αυτή η σειρά. Ας κρατήσουμε τις γλυκές αναμνήσεις του Person of Interest, ας συλλογιστούμε τις μουσικάρες που έχουν παιχτεί, τη συγκίνηση που μας έχει προσφέρει.. Ποιος θα ξεχάσει τις στιγμές του θανάτου της Κάρτερ; Ή τη θυσία της Σω; Της Ρουτ... Τον ηρωϊκό θάνατο του Ρις...Για την Κάρτερ έμεινα μαλάκας (αν και το ειχαμε ψιλιαστεί τόσο heavily που έγραφαν το Φάσκο σε όλη τη σεζόνότι ήταν για να μας παραπλανήσουν), τους δυο άλλους θανάτους τους περίμενα more less αλλά του Ρις... Α ρε Τζον μου ράγισες την καρδιά.
Το Person of Interest θα αποτελεί για χρόνια σταθμό στη ζωή μου ως σειρά ίσως και κάτι παραπάνω μιας και παράλληλα με αυτό συνέβησαν πολλά πράγματα στη ζωή μου οπότε πάντα θα έχει ξεχωριστή θέση στη καρδιά μου. Ακόμα και σήμερα δεν εχω καταφέρει να αναπληρώσω το κένο της σειράρας μας, δυστυχώς. Όχι πως κάτι θα μπορούσε να το κάνει, όλες οι σειρές φαίνονται κάπως μάταιες πλέον, τις βλέπω μόνο και μόνο για να περάσει η ώρα.Όλα αυτά τα συναισθήματα και η πώρωση που μου έβγαζε το Person of Interest έχουν πια χαθεί, καμία σειρά πέρα από το Westworld (Λίγο) δε με έχει κάνει να πω "σειράρα ρε φίλε" όλες είναι απλά κάτι για να περάσει η ώρα. Το Person of Interest για μένα είναι Interchangeable όπως και οι human agents της Μηχανής.
Person of Interest..Τι άλλο μπορώ να πω για σένα πέρα ότι ήσουν ένα αριστούργημα και δεν έχω τίποτα άλλο για σένα παρά μόνο θετικά συναισθήματα, πανέμορφες αναμνήσεις, ιδιαίτερες στιγμές και πάνω απ'όλα μια αίσθηση τιμής και σεβασμού για αυτό που ήσουν και για αυτό που παρέμεινες μέχρι το τέλος. Μία σειρά πανέμορφη, ποιοτική και πάνω απ'ολα η τηλεοπτική αγάπη της ζωής μου. Με μία κίνηση που χρησιμοποιείται πιό πολύ για να δείξεις το σεβασμό και την πίστη σου σε κάτι χτυπάω τρεις φορές τη γροθιά μου στο στήθος στο σημείο της καρδιάς προς ένδειξη τιμής και δόξας στο
Person of Interest 2011-2016
History has become myth, myth will become legend. And soon will fade out of all knowledge.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου