Τρίτη 8 Ιουνίου 2021

Person of Interest - Finch και Μηχανή


Not dead, back. Big surprise, never mind (βρείτε από που προέρχεται η έκφραση και κερδίστε πλούσια δώρα). How long has it been my friends? Quite some time θα έλεγα. Ναι σήμερα είναι η μέρα που απλά γράφω quotes από σειρές. Σχεδόν 4 χρόνια πάνε από το τελευταίο άρθρο που γράφτηκε εδώ μέσα, παρόλα αυτά certi amori non finiscono (κάποιοι έρωτες δεν τελειώνουν ποτέ) και ο μεγαλύτερος είναι αναμφίβολα το Person of Interest (ναι ξέρω Σταύρο είναι το Lost, hush now). Πέρα από μερικά posts στο Facebook μετά από διάφορες επαναλήψεις της σειράς, ποτέ μέχρι σήμερα δεν έφτασα στο σημείο να πω θα γράψω ξανά. Σήμερα το πρωί όμως, αυτό άλλαξε. 

Στο κανάλι μου στο YouTube όπου έχω ανεβάσει μερικές από τις καλύτερες σκηνές του Person of Interest, κάποιος σχολίασε στο βίντεο του 2.21 Zero day όπου η Root πηγαίνει τον Harold στο γραφείο του Thornhill και εκεί ανακαλύπτουν ότι η Μηχανή έχει ανθρώπους να τυπώνουν κάθε μέρα τις αναμνήσεις της που αναγκαστικά χάνει κάθε βράδυ, εξαιτίας των ρυθμίσεων του Finch. Ο τελευταίος αποφάσισε να της αφαιρεί τις αναμνήσεις της κάθε βράδυ, ώστε να μην επεκταθούν σε τέτοιο βαθμό οι δυνάμεις της και δεν μπορεί να την ελέγξει. Όπως του είπε η Root "you are killing it, every single night", όπως του είπε ο Greer "you hobbled it" (την τραυμάτισες ας πούμε). Το σχόλιο ήταν το εξής: Πιστεύεις ότι αν ο Finch δε σκότωνε τη Μηχανή κάθε βράδυ εν τέλει θα γινόταν σαν το Σαμαρειτη; 

Εγώ, ως ο κλασσικός αλαζονικός τύπος που νομίζει ότι ξέρει τα πάντα για το Person of Interest και επειδή μόλις είχα ξυπνήσει, απάντησα αμέσως πως όχι. Η διαφορά του Σαμαρειτη με τη Μηχανή είναι πως ο Finch ασχολήθηκε μαζί της και της δίδαξε να έχει ήθος και αρχές. Αντίθετα ο Greer έδωσε πλήρη έλεγχο στο Σαμαρειτη και έγινε απλά ο υπηρέτης του στη Γη. Στο if-then-else (4.11) ο Φιντς διδάσκει στη Μηχανή ότι οι άνθρωποι δεν είναι πιόνια και δεν μπορεί να δίνει μεγαλύτερη αξία σε κάποιον, ούτε καν σε εκείνον που την έφτιαξε. Ο Σαμαρειτης ποτέ δεν είχε κάποιον να τον διδάξει. Ήταν σαν ένα κακομαθημένο παιδί που έπαιρνε ό,τι ήθελε. Σύμφωνα με τη δική του λογική έπραττε σωστά, αλλά δεν είχε την ηθική για να καταλάβει ότι έβλαπτε κόσμο. 

Όμως δεν τελειώνει εδώ αυτό το άρθρο. Μου απάντησε στο σχόλιο μου γράφοντας: "Ο  Finch είχε δει την σκοτεινή πλευρά της Μηχανής πριν καν αποφασίσει να την κάνει να διαγραφεί τα δεδομένα της κάθε βράδυ. Αλλά αυτό το σκοτάδι προερχόταν από τον ίδιο τον Φιντς, like father like son (daughter στην προκειμένη). Όλοι είδαμε πόσο σκοτεινός ήταν ο Φιντς στην τελευταία σεζόν". Ξαφνικά ένιωθα ανόητος που δεν το είχα σκεφτεί. Είναι κάτι που δεν είχε περάσει από το μυαλό μου. Ο Φιντς σκότωσε τόσες παραλλαγές της Μηχανής, είτε επειδή είπαν ψέματα, είτε επειδή προσπάθησαν να τον σκοτώσουν στην προσπάθεια τους να ξεφύγουν στον αληθινό κόσμο. Η Μηχανή συγκράτησε όλες εκείνες της αναμνήσεις και στο 5.02 όταν την επανέφεραν στη ζωή, κατηγοριοποίησε τον Χαρολντ ως απειλή και ως κακο άνθρωπο εξαιτίας όλων όσων είχε κάνει. Αν δεν την είχε κρατήσει αιχμάλωτη και δεν της είχε διδάξει πως να έχει ηθική, τότε θα γινόταν σαν το Σαμαρειτη. Ένας κακός Θεός. Αλλά ο Φιντς ήταν όντως σαν τις Μηχανές που σκότωνε. Προσπάθησε να σκοτώσει την Alicia Corwin ως εκδίκηση για το θάνατο του Nathan Ingram (η Μηχανή προσπάθησε να τον σταματήσει αλλά εκείνος κοιτάζοντας την κάμερα είπε but I haven't given you a voice so you have nothing to say με έναν εκνευρισμένο τόνο στη φωνή του), έδωσε εντολή στον Reese και στη Shaw μα σκοτώσουν όλους τους πράκτορες της Decima αν πειράξουν την Grace με οποιοδήποτε τρόπο. Το κορυφαίο μελανό σημείο της ιστορίας του Φιντς όμως ήταν όταν πέθανε η Ρουτ. Ξαφνικά έγινε ό,τι ακριβώς φοβόταν οτι θα γίνει η Μηχανή του. An angry vengeful God. Το ότι η Μηχανή έστειλε τον αριθμό του αλλά όχι ως θύμα αλλά ως θύτης τα λέει όλα. 

Όπως είπαμε παραπάνω like father like daughter. Η Μηχανή αντέγραψε και τα καλά στοιχεία του Finch, αλλά και το σκοτάδι που έκρυβε μέσα του. Εν τέλει εκείνος κατάφερε να την κάνει την καλύτερη έκδοση του εαυτού του. Αν δεν το είχε κάνει ίσως είχαμε έναν δεύτερο Σαμαρειτη. Κάπου εδώ φτάνουμε στο τέλος. Ίσως γράψω ξανά μετά από 4 χρόνια, ίσως και ποτέ. I'll see you when i see you. 

Υ.Γ Αφαιρέστε το not από το gif. It's his child! 

Πέμπτη 9 Νοεμβρίου 2017

Person of Interest - Ένα επεισόδιο που μας ρήμαξε

 Όταν μιλάω με κάποιον φαν του Person of Interest, η πρώτη μου ερώτηση είναι σχεδόν πάντα η ίδια. Ποιό είναι το αγαπημένο σου επεισόδιο; Για το Person of Interest, ο αριθμός των αποδεκτών απαντήσεων ευτυχώς είναι αρκετός. Σε συζήτηση λοιπόν από φαν της σειράς του ζήτησα να μου προτείνει θέμα και το έκανε: να γράψω για το if-then-else. Warning αν δεν θυμάστε το επεισόδιο, βγείτε έτσι όπως είστε από το άρθρο μου γιατί αυτό είναι ένα από τα επεισόδια που σου μένει στη μνήμη ο,τι και να γίνει.

Τρίτη 10 Οκτωβρίου 2017

Person of Interest - Memories

Όταν έχω προβλήματα στην προσωπική μου ζωή πάντα το Person of Interest αποτελεί μία παρηγοριά για μένα. Βιώνοντας πρόσφατα κάτι δυσάρεστο αποφάσισα να παρακολουθήσω την τρίτη σεζόν και συγκεκριμένα από το 3.08 Endgame μέχρι το τέλος της σεζόν. Αχ αυτή η σειρά πόσο όμορφη ήταν. Και αν μου επιτρέπεται να χρησιμοποιήσω τα λόγια του υπέρτατου Michael Emerson ως Harold Finch μιλώντας για τη Μηχανή του αυτή τη σειρά θα την χαρακτήριζα Wonderful? Yes and terrible. But that's a whole other animal.

Τετάρτη 21 Ιουνίου 2017

Person of Interest: Can_You_Hear_Me?


Hello irrelevants, miss me? Ένα χρόνο ακριβώς μετά το φινάλε του Person of Interest βρίσκω τη διάθεση, ίσως και τη δύναμη να γράψω ξανά. Μόνο που αυτό που θα γράψω δεν είναι ανάλυση ή σχολιασμός θα είναι απλά ότι παραλήρημα μου έρθει στο μυαλό αυτό το βράδυ καθώς ακούω το Hurt του Johnny Cash ένα τραγούδι που με σημάδεψε λόγω του θανάτου της Κάρτερ στο καλύτερο για μένα επεισόδιο του Person of Interest το 3.10 The Devil's Share.

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016

Person of Interest - The sound of my voice

Μόνο αυτό απέμεινε πια να μας θυμίζει το μεγαλείο αυτής της σειράς . Είμαι σε μια περίεργη φάση δεν ξέρω τι ακριβώς θέλω να γράψω . Τυχαία άνοιξα τη σελίδα μετα απο καιρό είδα τα σχόλια σας απο το Review του τελευταίου επεισοδίου και απλά ένιωσα μια νοσταλγία για όσες φορές είχα παραληρήσει εδώ . Εχω βάλει τα καλύτερα σημεία της σειράς να παίζουν και ξεκινάω να γράφω δεν υπόσχομαι οτι θα βγεί κάτι αξιόλογο αλλά υπόσχομαι να το δημοσιεύσω .

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016

Σχολιασμός : Person of Interest 5.13 - Return 0 - Series Finale

What have i become , my sweetest friend , everyone i know goes away in the end . And you can have it all , my empire of dirt , i will let you down , i will make you hurt . If i could start again a million miles away , i would keep myself , i would find a way . Αυτοι οι στιχοι με εκφραζουν απολυτα αυτή την στιγμή και για τα επόμενα τριάντα χρόνια που τόσο θα μου πάρει για να ξεπεράσω το φινάλε του Person of Interest . Σε ενα επεισόδιο που πραγματικά αν δεν κλάψεις είσαι τέρμα αναισθητος είδαμε γιατί αυτή η σειρά ήταν η κορυφαία της εποχής της , πως οι αληθινοί ήρωες πάντα πρέπει να πεθάνουν στο τέλος και πως ένας σεναριογράφος μπορεί να διχάσει ένα ολόκληρο κοινό .

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2016

Σχολιασμός : Person of Interest - 5.12 - .exe


And now it's time for one last bow ...
Μετά το χθεσινό επεισόδιο δεν μου έμεινε τίποτα , μετά το σημερινό πρόμο δε μου έμεινε κάποια ελπίδα για αυτή τη σειρα . Ένα πρόμο που δείχνει ότι οι ήρωες μας δυστυχώς δεν θα επιβιώσουν ισως κανένας τους ... Ας το αφήσουμε αυτό προς το παρόν γιατί τώρα είναι η ωρα του 5.12 .exe αξίζει μια ειδική αναφορά γιατί αποτελεί ένα εξαιρετικό ξεχωριστό στον κόσμο του Person of Interest επεισόδιο , έδειξε ότι ακριβώς είπε η Μηχανή στο προηγούμενο επεισόδιο για τους ανθρώπους what they were , what they are , what they could have been .